من نسیبه اکرمی هستم. در یک روز زیبای بهاری، سال ۱۳۶۰ به دنیا اومدم. در کودکی و نوجوونی عاشق کتاب و مجله و خوندن بودم. شاید از همونجا بود که به دنیای درون آدمها، احساساتشون و گذشته شون علاقه مند شدم. سوم راهنمایی که بودم تصمیم گرفتم روانشناس بشم. دلم می‌خواست خودم رو بشناسم، قصه های آدمها رو بشنوم و شریک غمها، سختی‌ها، شادی‌ها و تغییراتشون باشم. در کنکور رتبه ۱۵۳رو کسب کردم. اون موقع نمیدونستم چه راه طولانی ای در پیش دارم. بعد از اتمام دوره کارشناسی ارشد، حدود ۱۰ سال قبل، با داشتن یک فرزند نوجوون و دو فرزند کوچیک، به صورت پاره وقت و پراکنده مشغول به کار شدم. حدود سه سال بعد درمان خودم رو(طبق قانون نانوشته ولی توصیه شده اساتید روانشناسی و روان‌درمانی) شروع کردم که نقطه عطفی در زندگی شخصی و حرفه ای ام بود.
الان حدود ۵ سال هست که به طور جدی و منظم به حرفه رواندرمانی اشتغال دارم و همچنان در مسیری که در نوجوانی انتخاب کردم پیش میرم:خودشناسی و بودن در کنار انسان های دیگری که به دنبال ترمیم، تغییر و رشد در زندگیشون هستند.